E-Ticaretin Olumsuz Yönleri   

     E-ticaretin yukarıda belirtilen olumlu yanlarına karşın bazı olumsuzlukları da
bulunmaktadır. Bazılarınad göre yasal, kurumsal ve teknolojik sınırlamalar
nedeniyle öngörülen gelişmelerin gerçekleşmesi olası değildir. İnternetin kültürel açıdan negatif yanları olduğunu iddia eden bir başka görüşe göre, internet bir bilgi çöplüğüdür ve insanları yönlendirmektedir20.yüzyılın son çeyreği bilgi çağı, 21. yüzyıl ise bilgiyi yönetme çağı olarak adlandırılmaktadır. Gerçekten bilgiyi üretmeyen ve yönetemeyenler için internet bir bilgi çöplüğü olabilir. Olumsuzlukların ve sınırlamaların asgariye indirilmesiyle internet bir ayrıcalık ve üstünlük aracı olabilir.Olumsuzlukları ortadan kaldırmak için herkes kendini görevli kabul etmelidir.Elektronik ticaretin olumsuzlukları aşağıda özetlenmiştir.

*E-ticaret, bilim ve teknolojiyi üreten, süratle ekonomik ve toplumsal faydaya önüştüren gelişmiş ülkeler ile endüstri toplumu olmadan bilgi toplumu olmaya çalışan geri kalmış ve gelişmekte olan ülkeler arasındaki refah düzeyi farkını daha da artıracaktır.

*Elektronik ticaret (internet), bir yandan yeni iş alanları, görev ve ünvanlar
ortaya çıkarırken, diğer yandan da organizasyonların yatay ve dikey olarak
büzülmesi ve geleneksel ticarette rol alan bazı unsurların ortadan kalkması
nedenleriyle işgücü fazlası ortaya çıkacak, dolayısıyla işsizlik artacaktır.

*E-ticaret (internet), bütünü ile ele alındığında teknik yapısı itibari ile denetime müsait bir nitelikte değildir. İnternete girmek, yararlanmak ve çeşitli olanakları kullanmak için herhangi bir yasal formalite, başvuru izni, onay gibi işlemler söz konusu değildir. İnternetin hukuki anlamda bir sahibi yoktur; belli bir işleticisi ve/veya yöneticisi de yoktur. Bu nedenle internetin kullanımında
ortaya çıkabilecek suiistimalleri, aşırılıkları, usulsüzlükleri, kural dışı
davranışları denetleyip, yaptırım uygulayacak merkezi bir otorite de
bulunmamaktadır.İnternetin bu niteliği, uluslararası ya da uluslarüstü
organizasyonlar tarafından dikkate alınmalı ve çözüm üretilmelidir.

1.    Finansal Sorunlar
* İnternete girmek için birinci koşul bir bilgisayara sahip olmak, ikinci koşul bu bilgisayara modem takılmasını sağlamaktır. Üçüncü olarak bir telefon
aboneliğine ihtiyaç vardır. Son olarak da bilgisayarların internet ortamına
girmelerine olanak sağlayan, onlara (kullanıcılara) internet kapısını açan
internet servis sağlayıcılarına ihtiyaç vardır. Bu dört unsurun toplam maliyeti
internette işlem yapmanın başlangıç maliyetini oluşturur. Bu başlangıç
maliyeti ile internette işlem yapma maliyetinin yüksek olduğu ifade
edilmektedir. Avrupa'nın önde gelen online yazılım şirketlerinden birinde
yönetim kurulu üyesi olan Milferd Beck, Avrupalı tüketicilerin online alış
verişe, ABD'li tüketicilerden üç kat daha fazla harcama yaptıklarına işaret
etmiştir. Diğer taraftan OECD tarafından yayınlanan bir rapora göre, yüksek
telefon hat ücretleri, firmalar arası e-ticaretin gelişimini engellemektedir.14
Türkiye'de, bu maliyetler tüketicilerin satın alma gücüne göre yüksek olmakla birlikte, OECD üyesi ülkeler arasında en düşük düzeyde olanlar arasındadır.E-ticaretin gelişmesinin önündeki en önemli engellerden biri, herkesin kolay ve ucuz ulaşacağı bir ortamın oluşturulamamasıdır.

*Elektronik ticaret ile birlikte hem vergi politikası hem de vergi hukuku
alanında yeni gelişme ve sorunların ortaya çıkması kaçınılmazdır.
Uluslararası e-ticarette verginin tahsilatı, ödeme araçlarının geliştirilmesi,
gümrük prosedürlerinin basitleştirilmesi, e-ticarete uygun hale getirilmesi
önemlidir ve çözülmesi zorunludur. Bu kapsamda en önemli sorun ülkeler
arası gayrı fiziki malların satış vergilerinin toplanmasıyla ilgilidir.
Elektronik ticaretin vergilendirilmesinde, sistem, adil ve etkin, kurallar açık,
yeterli derecede esnek ve dinamik, vergi kayıp ve kaçaklarını önleyici nitelikte olmalıdır.

*Diğer bir finansal sorunu, elektronik fon transferi, elektronik para, kredi
kartları, elektronik ödeme araçları oluşturmaktadır. Dünya üzerinde internetin gittikçe yaygınlaşması sonucu ticaretin de bu yeni iletişim kanalında yapılmaya başlaması, üretici ve tüketicilere yeni alım ve satım olanakları sunmuş, buna bağlı olarak da yeni ödeme şekilleri doğmuştur. Elektronik para (E-Money) bu gelişmeler sonucu ortaya çıkmış, önemli bir ödeme aracı olarak kullanılmaya başlanmıştır. E-para, kişide bulunan elektronik bir araca yüklenmiş bir mali değer veya kişisel fonu ifade eder. Elektronik araca yüklenmiş olan bu değer, kişi aracı kullandıkça azalır ve yüklenmiş olan değerin bitimi sonucu tekrar değer yüklenilmesi gerekir. E-parayı şu anda yaygın olarak kullanılan kredi ve borç kartlarından ayıran en büyük özellik, e-para kullanımı sırasında provizyon veya benzeri bir sorgulama işleminin olmamasıdır.
Elektronik para uygulamalarının gerçekleşebilmesi için güvenlik sorunlarının giderilmesi, gerekli hukuki ve kurumsal yapının oluşturulması, para ve mali politikalarla vergilendirme ile ilgili sistemlerin e-para kullanımına uygun hale getirilmesi gereklidir.

2. Yasal Sorunlar

Elektronik Ticaret Koordinasyon Kurulu Hukuk Çalışma Gurubu Raporunda;
elektronik ticarete ilişkin faaliyetler ve yasal düzenleme alanları aşağıda yer alan başlıklar altında değerlendirilmiştir.

    1. Tüketicinin korunması ile ilgili mevzuatın elektronik ticaret açısından yeniden gözden geçirilmesi.
2. Elektronik ortamda sözleşmelerin yapılması konusunun Borçlar Hukuku
çerçevesinde irdelenmesi.
3. Elektronik ortamda elde edilen veya muhafaza edilen delillerin tanınmasının Usul Hukuku açısından değerlendirilmesi.
4. Elektronik imza konusunda, özelikle gizli anahtar unsurunun tevdi edileceği bir kuruma gerek duyulup duyulmadığının incelenmesi.
5. Elektronik ödeme araçları arasında yer alan elektronik parayı kullanıma
sunacak olan kurum ve bu kurumla ilgili hukuki çerçevenin belirlenmesi.
6. Elektronik ödeme sistemlerinde faaliyet gösterecek operatörlerin saptanması, bu operatörler arasında yapılacak sözleşmeler açısından Rekabet Kanunundaki ilkeleri dikkate alan hukuki kuralların saptanması.
7. Elektronik ödeme araçlarını verenler ile kullananlar arasındaki sorumluluk
dağılımının hukuken ve adil bir orantı gözetilerek tesisi.
8. Elektronik ödeme araçlarının yasadışı faaliyetler için kullanılmasını önleyici
cezai tedbirlerin alınması,
9. Elektronik ödeme araçlarının çalınması veya kaybedilmesi halinde
sorumluluk ve ispat yükü konularının düzenlenmesi,
10. Servis sağlayıcılarının sorumluluğu ve bunun kapsamı (özellikle pornografi,
ırkçı ve şiddete yönelik muhteva, hakaret, telif hakları ve haksız rekabet
açısından).
11. Elektronik işlemler sırasında açıklanan kişisel verilerin gizliliği ve korunması,
12. Telif Hakları ve Komşu haklar ile ilgili Fikir ve Sanat Eserleri Kanununda yer alan çoğaltma, umuma arz, dağıtım yetkilerinin elektronik iletim açısından
yeniden gözden geçirilmesi.
13. On-line ticaret sırasında haksız rekabet ve aldatıcı reklamların irdelenmesi,
14. Elektronik ticaret sırasında kullanılan internet alan isimlerin (domain names) hukuken korunması.
15. Kamu alımlarında on-line sisteminin kullanımı.

  3. Altyapı Sorunları

* Telekomünikasyon altyapısı iyileştirilmeli herkesin bu hizmetlerden
yararlanmasına imkan tanınmalıdır.

* Elektronik ticaretin tüm şekilleri özellikle internet üzerinden ticaret, iletişim alt yapıları yolu ile bilgi akışı sağlanarak yapılmaktadır. Bu durum internette bir sıkışmaya, dolayısıyla da bir problemin ortaya çıkmasına yol açmaktadır.

* İletişim ve bilgi teknolojileri pazarlarının rekabete açılmasının önündeki
engeller kaldırılmalıdır.

* İletişim alanındaki teknik standartlar belirlenmelidir.

* Elektronik sistemler ve işlemler içinde yer alan hizmet sağlayıcılar,
kullanıcılar ve tüketiciler için güven ortamı tesis edilmelidir.